اتریش، سرزمینی است میان کوه و فرهنگ؛ جایی که مهِ صبحگاهی کوه‌های آلپ با نوای آرام پیانوهای شوبرت در هم می‌آمیزد. این کشور کوچک در قلب اروپا، اگرچه از نظر وسعت در ردیف قدرت‌های بزرگ نیست، اما قلب تپنده‌ی تاریخ، موسیقی و معماری قاره‌ی سبز به شمار می‌آید. در خیابان‌های وین، پایتختی که قدم به قدمش بوی گذشته‌های پرشکوه امپراتوری هابسبورگ را دارد، گویی زمان کمی آهسته‌تر می‌گذرد. مردم اتریش، با چهره‌هایی آرام و رفتاری دقیق، فرهنگ نظم و سکوت را با زندگی روزمره‌ی خود آمیخته‌اند. کوهستان‌های غربی این کشور، بیشتر از آنکه فقط مقصد اسکی‌بازان باشند، کتابی زنده از طبیعت بکر و آرامشند. اقتصاد اتریش بر پایه‌ی ترکیبی متوازن از صنعت، گردشگری و هنر بنا شده است. اینجا جایی است که سنت و مدرنیته به مصالحه‌ای خوش‌سلیقه رسیده‌اند؛ کافی‌ است نگاهی به کافه‌های کلاسیک وین و هم‌نشینی‌شان با طراحی‌های مینیمالیستی جدید بیندازیم. اتریش کشوری‌ست که نمی‌توان تنها با دیدن آن را شناخت؛ باید شنیدش، بوییدش، لمسش کرد. شاید راز ماندگاری‌اش همین باشد: کشوری آرام، اما پر از داستان.